Θα με θυμάσαι;

Θα με θυμάσαι μετά το μεγάλο χειμώνα;
Tόλμησα εσένα να ρωτήσω μα πριν την ερώτηση αρθρώσω οι λέξεις μου μπερδεύτηκαν με ενοχές.

στης κρυστάλλινης πολιτείας τους δρόμους το πανωφόρι  σου ξέχασες και ντύθηκες αγιάζι και νεροποντές.....

Προδίδεις για να μην προδοθείς εντός του παγετού μου είχες πει κάποιες φορές.

Θα με θυμάσαι άραγε μέσα στην ψιλή βροχή; Θα αναρωτιέσαι ακόμα σαν μουσκέψεις αν με θες;

Για δες τώρα που στο φάρο έφτασα μονάχος....δίχως φανό τη νύχτα να φωτίσω, με τον χειμώνα στις τσέπες μου να με παγώνει και τις σκέψεις μου στο χτες.