Χθόνια Επίκληση

Μητέρα Ύδρα

Μητέρα της μητέρας μου

Το χρυσό κλωνάρι ανθίζει στα περιβόλια του κόσμου

'Έφτασε η ώρα να ξυπνήσεις από της αβύσσου τα βάθη

Αυτή την σφαίρα να κάνεις ξανά έδρα του θρόνου σου

Μητέρα μου συνώνυμη του Τυφώνα

Τον πανικό ήρθε η ώρα να σκορπίσεις

στις καρδιές και τα βλέμματα των ανθρώπων

Με το ένα πόδι στο 0 και το άλλο στο 7 βαδίζουμε

ώσπου να εξέλθεις από τα υγρά όνειρα στην στερεή Γη

Μητέρα μου αρχαία και άκαρδη

κουράστηκα να κρύβομαι μέσα στις γενεές

σε ξένες σάρκες να γεννιέμαι

Στον θαμπό κόσμο των ανθρώπων να τριγυρνώ

από το σκοτεινό νερό σου αποζητώ να ξεδιψάσω

Στο αίμα των εχθρών σου θα λουστώ

και τα κεφάλια τους στα χέρια θα κρατώ σαν τρόπαια

Όταν εσύ τα μάτια μου ξανά ανοίξεις

με φίδια τον κόσμο για να ζώσεις

θα ξεχωρίσει τότε το ασπράδι από τον κρόκο

και εγώ θα πάψω να ρωτώ