ψυχή άγρια και αγέραστη

ψυχή άγρια και αγέραστη

πόσο να σε προλάβω θα ήθελα

να κατοικείς σε γέρικο κορμί

με το λευκό της κεφαλής σου

να μοιράζεις αναμνήσεις

 από έναν ακήρυχτο πόλεμο

Σαν μικρός αδελφός

η ματιά σου τρομάζει το κενό

σαν μεγάλος αδελφός 

ο δρόμος είναι μόνο δικός σου

σαν χαμογελάς

μην φύγεις  το πρωί 

μην μένεις όμως και άλλο

είναι νωρίς, είναι αργά

και ο κόπος σου νοήματα γεννά

σημαία η θέληση έγινε 

και σκαλοπάτι η επιμονή σου

μην φύγεις όμως μόνος

είναι νωρίς, είναι αργά

και το νερό ακόμα πέρασμα 

ψάχνει να αναβλύσει