Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Στην πόλη της παιδικότητας


Σε θυμάμαι
όπως τους πόνους το φθινόπωρο
αναπόφευκτες μνήμες από το υλικό
που είμαστε φτιαγμένοι

σε απεχθάνομαι
σε μισώ
σε αγαπώ μέχρι θανάτου
να με αγαπάς κρυφά και εσύ

και το ρεύμα μας κρατά
για λίγο στάσιμους
μετά δεν ξέρεις 
μπορεί να αλλάξουμε

η ίδια επωδός
επιμένουμε
Ιάσων Ξενάκης
σε διάβασα με διάβασες

μας διάβασε ο παπάς κατά ανάγκη
και μετά ξεφτούσαμε
σαν το σοβά
στην πόλη της παιδικότητας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου