όπως τους πόνους το φθινόπωρο
αναπόφευκτες μνήμες από το υλικό
που είμαστε φτιαγμένοι
σε απεχθάνομαι
σε μισώ
σε αγαπώ μέχρι θανάτου
να με αγαπάς κρυφά και εσύ
και το ρεύμα μας κρατά
για λίγο στάσιμους
μετά δεν ξέρεις
μπορεί να αλλάξουμε
η ίδια επωδός
επιμένουμε
Ιάσων Ξενάκης
σε διάβασα με διάβασες
μας διάβασε ο παπάς κατά ανάγκη
και μετά ξεφτούσαμε
σαν το σοβά
στην πόλη της παιδικότητας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου