Οι σπόροι θα γίνουν δέντρα.

Ο Ανελκυστήρας του τρόμου έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο σώμα.
 Αυτό το σάρκινο οίκημα καταλαμβάνεται από χίλιες αντικρουόμενες φωνές. 
Οι δύστροποι κάτοικοι του μοιάζουν με τρωκτικά που ροκανίζουν τυφλά τα θεμέλια της ίδιας τους της ύπαρξης.
 H εκατόμβη της καθημερινότητας χάσκει και αυτή στο κατώφλι του κορμιού και περιμένει να καταπιεί τις τελευταίες σταγόνες ονείρου,
που φωλιάζουν στην φτερούγα του σπουργιτιού. 
Ο άνεμος κοντοστέκεται και κρατά την αναπνοή του, με νωχελικότητα προσποιητή....  To ναυάγιο  περιδιαβαίνει τις λεωφόρους και τα κουρελιασμένα του πανιά χαϊδεύουν τον εφησυχασμό. Η μπόρα έρχεται και οι σπόροι θα γίνουν δέντρα.